Joanna Sarapata

źródło

Lubimy sobie z Empikiem czytać w myślach, więc i tym razem się nie zawiodłam. Najpierw zaplanowałam zmasowany atak na kolekcję prac Wisławy Szymborskiej (teraz wszystko przecenili, a to chyba znak, że trzeba będzie wybrać się raz jeszcze w celu uzupełnienia braków). Z kolei dzisiaj przedstawiam Wam płócienną torbę z reprodukcją Joanny Sarapaty, która od paru dni nieustannie towarzyszy mi w dźwiganiu tony książek. I z jednej strony trochę smutno, że w Empiku coraz mniejsza powierzchnia jest przewidziana na książki, ale z drugiej ich "artystyczne" kolekcje są naprawdę ładne.

Sama malarka to postać na tyle interesująca, że z chęcią napiszę tu o niej kilka słów. W latach 80. skończyła prestiżowe studia w Paryżu (po dwukrotnym odrzuceniu przez łódzką ASP!), na które dostała się z pierwszą lokatą. Głównym tematem jej prac są kobiety. Przestawia je jako pełne melancholii, elegancji i seksualności, a unikatowa technika sprawia, że już z daleka można poznać obrazy sygnowane jej nazwiskiem. Uwielbiam w nich szczególnie dobór kolorów i połączenie moich ulubionych szmaragdów, granatów i fioletów, a - jak widać - ujmują nie tylko mnie, bo krążą po wystawach całego świata już niemal 30 lat!

Z samego życia artystki zaciekawił mnie fakt, że przyjęła oświadczyny po dwóch dniach znajomości, a ze ślubem czekała dwa miesiące - jak szaleć to szaleć, a co! Aż trudno uwierzyć, że wybrankiem okazał się być Jarosław Jakimowicz (tak, tak, ten sam, który kilka lat później był w "związku" z Jolą Rutowicz). No cóż... każdy popełnia błędy :D

PS. Sponsorem tego wpisu jest kolor niebieski.

 
zdjęcia: tata fotografi

| płaszcz - Zara | szalik - Peek&Cloppenburg | torba - Sarapata x Empik |